"บุคคลย่อมล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร" (พุทธศาสนาสุภาษิต)
คำพังเพย เป็นคำเปรียบเทียบเรื่องต่าง ๆ เพื่อใช้ติชม ซึ่งสะท้อนถึงความคิด ความเชื่อถือ และค่านิยม อันเป็นลักษณะของคนไทย เช่น ค่านิยมในการยกย่องผู้มีอาวุโส เคารพครูบา
หมายความว่า พูดไปไม่มีประโยชน์นิ่งเสียดีกว่า
สำนวน คือ ถ้อยคำที่เรียบเรียงขึ้นโดยมีความหมายพิเศษ ไม่ครงกับความหมายที่ใช้ตามปกติ ทั้งนี้อาจจะเป็นคำที่มีความหมายโดยนัย หรือความหมายในเชิงเปรียบเทียบ เป็นลักษณะคำพูดที่รวมใจความยาว ๆ ให้กะทัดรัด บางสำนวนอาจหมายถึงสุภาษิตและคำพังเพยด้วย เช่น
"ป้ามาลีรู้ตื้นลึกหนาบางของคุณนายสุรีย์หมด"
หมายความว่า รู้ความเป็นมาอย่างละเอียด
คุณค่าของสำนวน
๑.) เป็นเครื่องอบรมสั่งสอนและชี้แนะให้เป็นคนดี- ในด้านความรัก : คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย, น้ำพึ่งเสือพึ่งป่า - ในด้านการศึกษาอบรม : ฝนทั่งให้เป็นเข็ม, สิบรู้ไม่เท่าชำนาญ - ในการพูดจา : พูดดีเป็นศรีแก่ตัว พูดชั่วอัปราชัย ,พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
๒.) สำนวนไทยช่วยสะท้อนให้เห็นความคิด ความเชื่อในสังคมไทย- ความเคารพนอบน้อมผู้ใหญ่ เช่น เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด - ความเชื่อเกี่ยวกับเรื่อกรรม เช่น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว - ความเชื่อเกี่ยวกับการปกครอง เช่น บ้านเมืองมีขื่อมีแป- ความเชื่อเกี่ยวกับเกียรติยศชื่อเสียง เช่น ชาติเสือต้องไว้ลาย ชาติชายต้องไว้ชื่อ
๓.) สะท้อนให้เห็นถึงภาวะความเป็นอยู่ - เกี่ยวกับเศรษฐกิจและการครองชีพ เช่น เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย- เกี่ยวกับการทำมาหากิน เช่น น้ำขึ้นให้รีบตัก
๔.) ชี้ให้เห็นว่าคนไทยรักธรรมชาติเกี่ยวพันกันอย่างแยกไม่ออก จึงได้นำเอาลักษณะธรรมชาติสัตว์ ต้นไม้ ฯลฯ มาตั้งเป็นสุภาษิต คำพังเพย และสำนวนต่างๆ
๕.) การศึกษาสำนวนต่างๆ ช่วยทำให้เราใช้ภาษาได้ถูกต้องและสละสลวย ไม่ต้องใช้คำพูดที่เยิ่นเย้อยืดยาว แต่สามารถเรียกร้องความสนใจจากผู้อ่านได้มาก นอกจากนั้นการศึกษาสุภาษิต คำพังเพย และสำนวนของภาคต่างๆ ทำให้เราได้เรียนรู้ภาษาถิ่นไปด้วยในตัว
๖.) การเรียนรู้เรื่องสุภาษิต คำพังเพย และสำนวนต่างๆ เป็นการสืบต่อวัฒนธรรมของชาติเอาไว้มิให้สูญหาย และเกิดความภูมิใจที่บรรพชนได้คิดสร้างสิ่งเหล่านี้ไว้แกเเรา
กรุงศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี : สำนวนคำพังเพยประโยคนี้เป็นสำนวนเก่า ซึ่งอาจจะมีมาจากครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยาก็ได้เพราะปรากฏมีหลักฐานในเสภาขุนช้างขุนแผน ตอนเถรกวาดแก้แค้นพลายชุมพลตอนหนึ่งด้วยว่า " คนดีไม่สิ้นอยุธยา " สำนวนนี้เป็นความหมาย ี้อธิบายอยู่ในตัวแล้ว " คนดี " ก็คือคนเก่งหรือผู้มีความสามารถในทางต่อสู้และความคิดอยู่พร้อม อย่าชะล่าใจนักจักเสียที.
กลิ้งครกขึ้นภูเขา : สำนวนนี้ มักจะพูดกันว่า ''เข็นครกขึ้นภูเขา '' กันส่วนมาก แต่แท้จริง '' ครก '' ต้องทำกริยา '' กลิ้ง '' ขึ้นไปจึงจะถูก กล่าวคำว่า '' เข็น '' แปลว่า เรื่องที่กำลังจะทำหรือจะทำให้สำเร็จบรรลุผลนั้น ยากลำบากแสนเข็ญมิใช่ของที่ทำได้ง่ายนักเปรียบได้กับ การกลิ้งครกขึ้นภูเขาไปสู่ยอดเขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก : แปลว่าหมดหนทางที่จะทำหรือไม่รู้จะทำอย่างไรดีหรือ เป็นการทำให้ตัดสินใจไม่ถูก เพราะจะไม่ทำลงไปก็ไม่ดี ทำลงไปก็ไม่ดีเป็นการยากที่จะตัดสินใจทำลงไปได้ง่าย เหมือนก้างปลาหรือเศษอาหารอะไรอย่างหนึ่ง เข้าไปติดอยู่กลางลำคอกลืนก็ไม่เข้าคายก็ไม่ออก.
กำขี้ดีกว่ากำตด : ความหมายว่า ได้ในสิ่งที่เห็นหรือเป็นของได้แน่ ดีกว่าคิดอยากได้ในสิ่งหรือของที่ไม่เห็นเหมือนไม่มีตัวตน การกินการอยู่ใครไม่สู้พ่อ การพายการถ่อพ่อไม่สู้ใคร : สำนวนนี้อธิบายความหมายอยู่ในตัวแล้วแสดงว่า เรื่องกินแล้วเก่งจนไม่มีใครสู้แต่ถ้าเรื่องงานแล้วยอมแพ้ ซึ่งแปลว่าขี้เกียจนั้นเอง.
กินที่ลับไข่ที่แจ้ง : สำนวนนี้ มีความหมายไปในทำนองที่ว่า ทำอะไรไว้ในที่ลับแล้วอดปากไว้ไม่ได้เอามาเปิดเผย ให้คนทั้งหลายรู้เพื่อจะอวดว่าตนกล้าหรือสามารถทำอย่างนั้นได้โดยไม่กลัวใครผิดกฎหมาย อะไรทำนองนั้นหรือไม่กลัว กินน้ำใต้ศอก : หมายไปในทางที่ว่าถึงจะได้อะไรสักอย่างก็ไม่เทียมหน้าหรือไม่เสมอหน้าเขา เช่นหญิงที่ได้สามี แต่ต้องตกไปอยู่ในตำแหน่งเมียน้อย ก็เรียกว่า "กินน้ำใต้ศอกเขา" ที่มาของสำนวนนี้ คนในสมัยก่อนอธิบายว่า คนหนึ่งเอาสองมือกอบน้ำมากิน มากิน อีกคนหนึ่งรอหิวไม่ไหวเลยเอาปากเข้าไปรองน้ำที่ไหลลงมาข้อศอก ของคนกอบน้ำกินนั้นเพราะรอหิวไม่ทันใจ.
กินบนเรือน ขี้รดบนหลังคา : แปลว่าคนที่เนรคุณคนเปรียบได้กับคนที่อาศัยพักพิงบ้านเขาอยู่แล้ว คิดทำมิด ีมิชอบให้เกิดขึ้นภายในบ้านนั้น ทำให้เจ้าของบ้านที่ให้อาศัยต้องเดือดร้อนคนโบราณเอาลักษณะของแมวที่ไม่ดี คือกินแล้วไม่ขี้ให้เป็นที่กลับขึ้นไปขี้บนหลังคาให้เป็นที่สกปรกเลอะเทอะเพราะคนสมัยก่อนต้องการให้หลังคาสะอาดเพื่อรองน้ำฝนไว้กินจึงเอาแมวชั่วนี้ มาเปรียบเทียบกับคนชั่วที่ไม่รู้จักบุญคุณคน.
ขนมพอผสมกับน้ำยา : ที่มาของสำนวนคำพังเพยนี้เข้าใจว่ามาจาก " ขนมจีนน้ำยา " ที่เราเคยรับประทานกันมาแล้ว คือ ขนมจีนกับน้ำยาจะต้องผสมให้เข้ากันหรือได้ส่วนพอเหมาะ จึงจะรับประทานอร่อยเรียกว่าเวลาตักน้ำยาราดขนมลงบนขนมจีน ต้องกะส่วนให้พอลงคลุกผสมกับขนมจีนได้พอเหมาะ หรือให้มีสัดส่วนเข้ากันพอดีทั้งสองฝ่าย เมื่อรับประทานแล้วเกิดอร่อยไม่ใช่ว่าขนมจีนอร่อย หรือน้ำยาอร่อยแต่อร่อยด้วยกันทั้งสองอย่าง เรียกว่า " พอดีกัน " จึงเกิดเป็นสำนวนที่ตีความหมายเอาว่า ทั้งสองฝ่ายต่างพอดีกัน จะว่าข้างไหนดีก็ไม่ได้.
ขี่ช้างจับตั๊กแตน : หมายความว่า ลงทุนเสียมากมายเพื่อทำงานเล็ก ๆ เท่านั้น เป็นทำนองว่าผลประโยชน์ที่ได้ไม่คุ้มกับที่ลงทุน หรือทำให้เป็นการใหญ่โตเลย หรือแปลความหมายสั้น ๆ " ทำงานใหญ่เกินตัว "
ขี่ช้างอย่าวางของ : เป็นสำนวนเปรียบเทียบเตือนใจว่าการที่มีลูกน้อง หรือมีผู้น้อยอยู่ในความปกครอง บังคับบัญชาของเรา ก็อย่าประมาทละเลยเสีย ต้องหมั่นกวดขันกำชับ เปรียบได้กับคนขี่ช้างต้องคอยถือขอสับช้างบังคับช้างไว้อยู่ตลอดเวลา ถ้าวางของหรือไม่ใช้ขอคอยสับไว้ ช้างก็อาจพาลเกเรไม่ทำงานได้. ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น : สำนวนนี้หมายถึง การทำอะไรที่เป็นเรื่องไม่ดี เป็นเรื่องชั่วร้ายเลวทรามหรือการทุจริต โดยไม่มีความละอายใจให้ผู้อื่นเห็น โดยเฉพาะหมายถึงผู้ใหญ่ที่ทำให้ผู้น้อยเห็นอย่างชัดแจ้ง.
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า : สำนวนนี้ เวลาพูดมักจะใช้คำตรง ๆ ว่า " เขียนด้วยมือลบด้วยตีน " เป็นความเปรียบเปรยถึง คนที่แต่แรกทำความดีจนเป็นที่เชื่อถือไว้แล้ว แต่ภายหลัง กลับทำความชั่วลบล้างความดีของตนเสียง่าย ๆ หรือเปรียบอีกทางหนึ่งถึงคนที่ออกคำสั่ง หรือให้สัญญาไว้แต่แรกอย่างหนึ่ง แล้วปุบปับกลับเปลี่ยนแปลงคำสั่งหรือสัญญานั้นเสีย ให้อยู่ในลักษณะตรงข้ามโดยไม่มีเหตุผล.
คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย : สำนวนนี้เป็นที่เข้าใจกันว่า เมื่อเวลาไปไหนคนเดียวไม่ปลอดภัยนัก อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ เรียกว่า " หัวหาย " ถ้าไปด้วยกันสองคน ก็อาจจะช่วยขจัดเหตุร้ายหรือเป็นเพื่อนอุ่นใจได้ดีกว่าไปคนเดียว.
คนล้มอย่าข้าม ไม้ล้มจึงข้าม : แปลว่า คนที่เคยมีอำนาจและวาสนามาก่อน แต่ต้องตกต่ำลงก็อย่าเพิ่งไปคิดดูถูกเหยียบย่ำเข้า เพราะเขาอาจกลับฟื้นฟูขึ้นอีกได้ ไม่เหมือนไม้ที่ไม่มีชีวิตวางทิ้งไว้จะข้ามจะเหยียบอย่างไรก็ได้.
คบคนพาลพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล : สำนวนนี้ มีความหมายหรือคำบรรยายอยู่ในตัวแล้ว คือคบคนชั่ว คนชั่วก็ชักพาเราให้พลอยไปทำชั่วด้วย ถ้าคบคนดีมีความรู้ ก็ทำให้เราได้รับผลดีหรือได้รับความรู้ดีตามไปด้วย.
ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก : หมายความว่า มีเรื่องราวเดือดร้อนเกิดขึ้น ยังไม่ทันจะแก้ไขหรือจัดการให้สงบดี ก็เกิดมีเรื่องใหม่ซ้อนขึ้นมาอีก กลายเป็น ๒ เรื่องขึ้นในคราวเดียว.
ชาติเสือต้องไว้ลาย ชาติชายต้องไว้ชื่อ : สำนวนนี้ มักใช้เป็นสำนวนเปรียบกับผู้ชาย ซึ่งตามหลักที่ว่าผู้ชายจะทำอะไรก็ต้องให้เก่งกล้าหรือองอาจ ไม่อ่อนแอเหมือนผู้หญิง เดียวกัน.
ปลาใหญ่กินปลาเล็ก : หมายถึง คนที่มีอำนาจราชศักดิ์หรือเป็นใหญ่เป็นโตก็ย่อมข่มคนที่เป็นผู้น้อยกว่าได้หรือจะเปรียบเอาว่า คนที่มีกำลังน้อยกว่าก็ย่อมมีภาษีเหนือกว่าคนที่อ่อนแอได้ ตามหลักธรรมดาทั่วไปที่ว่า " ปลาใหญ่กินปลาเล็ก " และ " ปลาเล็กตอนปลาน้อย " กินกันเป็นทอด ๆ ไป. ปลาข้องเดียวกัน ตัวหนึ่งเน่า ก็พลอยพาให้เหม็นไปด้วย : สำนวนนี้ค่อนข้างจะยาวไปสักหน่อย แต่ก็เป็นที่จำได้ง่าย หรือใช้กันทั่วไป มีความหมายว่า คนที่อยู่ร่วมกัน ถ้าคนใดคนหนึ่งทำมิดี หรือทำชั่วก็พลอยให้คนอื่น ๆ ที่อยู่ร่วมกันเสียไปด้วย.
โครงสี่สุภาพ
สุภาษิตบ่งชี้
ชาวไทย
สอนสั่งบอกความนัย
แห่งถ้อย
สำนวนต่างนำไข
ขยายบอก ...มาแม่
คำต่อคำเรียงร้อย
แต่งล้วนโคลงหวาน
๑. กงเกวียนกำเกวียน
เวรสนองเวร กรรมสนองกรรม
กงเวียนหมุนเล่นล้อ
รอยกง
เปรียบเฉกกรรมหมายตรง
สู่เจ้า
ใครทำก่อกรรมคง
คืนสู่ ใครแล
กรรมย่อมตามรอยเข้า
แก่ผู้กอบกรรม
๒.กบในกะลาครอบ
ผู้มีความรู้ประสบการณ์น้อย แต่สำคัญตนว่ามีความรู้มาก
กะลาครอบคิดฟ้า
กว้างไกล
เหมือนดั่งคนมั่นใจ
เก่งกล้า
คุยโอ่อวดเกินไป
เขาเบื่อ หน่ายนอ
เพียงหนึ่งจากมือคว้า
เท่านี้กลับหลง
๓.กบเลือกนาย
ผู้ที่ต้องการเปลี่ยนผู้บังคับบัญชา
มีนายนายไม่ต้อง
ชะตา
นายกี่คนสรรมา
ขุ่นข้อง
เลือกนายเลือกหลายครา
ยากยิ่ง
มาพบนายโฉดต้อง
ตกห้วงเคืองขม
๔.กรวดน้ำคว่ำขัน
ตัดขาดไม่ขอเกี่ยวข้องด้วย
กรวดน้ำอุทิศให้
บอกลา
น้ำจิตคิดเคืองมา
ก่อนนี้
คว่ำขันตัดสัญญา
พันผูก นาพ่อ
ขันคว่ำบอกความชี้
เลิกแล้วมิหวน
๕.กระเชอก้นรั่ว
กระเชอภาชนะป้อง
กันของ
กลับรั่วเกินรับรอง
เก็บได้
เปรียบความเช่นชนผอง
สุรุ่ย สุร่ายแล
มิมุ่งออมเงินไว้
จ่ายล้วนหมดเปลือง
๖.กระดังงาลนไฟ
หญิงที่เคยแต่งงานหรือผ่านผู้ชายมาแล้ว ย่อมรู้จักชั้นเชิงในการปรนนิบัติเอาใจผู้ชาย
กระดังงาผ่านต้อง
ไฟลน
หอมยิ่งหอมอวลอล
ต่างรู้
เปรียบหญิงม่ายหอมดล
ชายปรารถ- นาแฮ
ประสบการณ์เชิงชู้
ยั่วเย้าชายหลง
๗. กระดี่ได้น้ำ
สำนวนเปรียบเทียบคนที่แสดงอาการดีใจตื่นเต้นจนตัวสั่น
กระดี่ติดแห่งแห้ง
ผื่นนา
มิอาจสืบชะตา
ต่อได้
ฝนพรมพรั่งพรูมา
เริงรื่น นักแล
ใครเช่นปลาเปรียบไซร้
ย่อมต้องถูกหยัน
๘.กระดูกร้องได้
ผลสะท้อนของฆาตกรรมที่ทำให้จับตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้
คนตายจากเหตุล้วน
ปริศนา
อาจถูกฆาตกรรมพา
ดับสิ้น
ราชการต่างตามหา
เหตุแห่ง ดับแล
ดุจดั่งกระดูกดิ้น
โผล่แจ้งสืบสวน
๑๐.กระต่ายตื่นตูม
คนที่แสดงอาการตกใจโดยไม่ทันสำรวจให้ถ่องแท้ก่อน
ตาลตกกระต่ายเต้น
ตกใจ
ฟ้าถล่มลงไผท
กู่ร้อง
พาพรรคพวกบรรลัย
บาดเจ็บ ล้มแล
สอนสั่งประชาต้อง
สติตั้งครวญถวิล
๑๑.เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม
ประพฤติตนให้เหมาะสมกับกาลเทศะ
เข้าเมือง รวมพวกพ้อง
ชนใด
ตาหลิ่ว วัฒนธรรมใน
หมู่นั้น
ต้องหลิ่ว ประพฤติวิสัย
เขาเยี่ยง อย่างนา
ตาตาม ผองชนชั้น
อยู่ได้สุขเสมอ
๑๒.เข้าพระเข้านาง
แสดงบทเกี้ยวพาราสี
เข้า ชมชายหนุ่มเกี้ยว
หญิงงาม
พระ เอกนางเอกยาม
ยั่วเย้า
เข้า ใจประจักษ์ความ
บอกบ่ง ไว้แล
นาง เอกถูกรุมเร้า
รักให้ใจหลง
๑๓.เข้าตามตรอกออกตามประตู
ทำตามประเพณี
ชายหญิงรักใคร่ต้อง
ทำตาม แบบนา
ขอสู่ตัวนงราม
ถูกต้อง
หมั้นหมายแต่งงานงาม
สมเกียรติ สกุลแฮ
ผู้ใหญ่มอบหอห้อง
เยี่ยงนี้ถูกการ
๑๔.เขียนด้วยมือลบด้วยตีน
ยกย่องแล้วกลับทำลายในภายหลัง
วาดลวดลายก่อสร้าง
เสร็จงาม
คือส่งเสริมคนยาม
ปลุกปั้น
คราเคืองขุ่นคุกคาม
ขจัด ทำลายแฮ
ยกย่องแต่เดิมนั้น
เปลี่ยนสิ้นแปรผัน
๑๕.เขียนเสือให้วัวกลัว
ทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งเสียขวัญ
วัวกลัวเสือต่างรู้
มานาน
จึงวาดเสือระราน
หยุดรั้ง
คือคนมุ่งขวางมาร
จิตหวั่น วุ่นแฮ
ดูท่าทียากยั้ง
ที่แท้หลอกลวง
สำนวนโวหาร
ประโยชน์ในการศึกษาสำนวนโวหาร
1. ทำให้ใช้ภาษาในการเขียน ความเรียงต่างๆ ได้ดีขึ้น เป็นการช่วยเพิ่มคุณค่าให้กับความ เรียงที่เขียนขึ้น
2. ทำให้ได้คติสอนใจ ในด้านต่างๆ เช่น
- ด้านการเรียน ตัวอย่างๆ “รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม” “ฝนทั่งให้เป็นเข็ม” “ความรู้ท่วม หัวเอาตัวไม่รอด”
- ด้านการคบค้าสมาคม ตัวอย่าง “คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ” “คบเด็กสร้างบ้าน คบหัวล้านสร้างเมือง”
- ด้านการครองเรือน ตัวอย่าง “ความในอย่านำออก ความนอกอย่านำเข้า” “ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ตามใจผู้นอน”
- ด้านความรัก ตัวอย่าง “ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน” “รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ” “รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี”
3. ทำให้ทราบความเป็นอยู่ของคนในสังคม ในสมัยที่เกิดสำนวนโวหารนั้น ว่ามีความเป็นอยู่ อย่างไร เช่น “อัฐยายซื้อขนมยาย” “แบ่งสันปันส่วน” “หมูไปไก่มา”
4. เป็นการรักษาวัฒนธรรมทางภาษาอันเป็นมรดกที่ล้ำค่าของไทยไว้ให้ลูกหลานภาคภูมิใจ
โดยแบ่งตามลำดับตัวอักษร ก - ฮ
เหตุเกิดจาก.......สำนวน สุภาษิต คำพังเพย
วันนี้ได้เปิดหนังสือเล่มหนึ่งที่อาจารย์เชาว์ท่านได้แจกไว้ให้อ่าน...ก็เริ่มอ่านตั้งแต่หน้าคำปรารภ....ไปสะดุดประโยคหนึ่ง ทำให้ปิ๊งไอเดียที่จะเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
...ทำดีได้ดี มีที่ไหน ทำชั่วได้ดี มีถมไป...
จริงหรือ
…ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว…
ล่ะ
นี่เป็นหนึ่งในหลาย ๆ “สำนวน สุภาษิต คำพังเพยไทย” ที่ถูกดัดแปลงไป หรือ นำไปแปลความหมายผิด ๆ และนำไปใช้ในทางที่ไม่ถูกต้อง เช่น
...น้ำขึ้น ให้รีบตัก..
หมายถึง มีโอกาส ก็ควรรีบทำ
(ในทางที่ “ดี” หรือ “ชั่ว” ล่ะ?)
…มือใครยาว สาวได้สาวเอา...
หมายถึง ต่างคนต่างฉวยโอกาส แสวงหาประโยชน์ใส่ตัว ไม่คิดถึงคนอื่น
…ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ ก็เอาด้วยคาถา...
สำนวนนี้ เป็นคำสอน ให้มีความมุ่งมั่นพยายามทำให้สำเร็จ
...รู้รักษาตัวรอด เป็นยอดดี...
ไม่ใช่หมายถึง เอาตัวเองรอดไว้ก่อน ไม่ได้นึกถึงคนอื่น
แต่หมายถึง ให้ทำตัวเราเองให้ดีเสียก่อน
เช่น “ครูไม่มีความรู้จะสอนนักเรียนได้อย่างไร” จริงไหม?
ผู้ใหญ่จำนวนไม่น้อยนำไปใช้ในทางที่ “ชั่ว”
แล้วทำให้สามารถสร้าง “ยศถาบรรดาศักดิ์”
ทำให้เด็กเกิดความเข้าใจผิด และเลียนแบบ
“ครู” ผู้ซึ่งใกล้ชิดเด็ก ๆ มากที่สุด อยากให้ตระหนักถึงการแปลความหมายและการนำสำนวน สุภาษิต คำพังเพย ที่ฟังดูแล้วเหมือนจะเป็น “ดาบสองคม” ไปใช้ในทางที่ถูกที่ควร เพื่อจะได้เป็น “ต้นแบบ” ที่ดีให้กับเด็ก ๆ รุ่นใหม่ ๆ ต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น